தமிழ் மொழியின் பெருமையை உலகுக்கு எடுத்துக் காட்டிய ஒரு முக்கியமான நிகழ்வாக திகழ்கிறது தஞ்சைப் பெரியகோவில் வழிபாட்டு முறை. சோழர்களின் சிறப்புக் காலத்தில், குறிப்பாக இராஜராஜச் சோழனின் ஆட்சிக் காலத்தில், அங்கு நடைபெற்ற வழிபாடுகள் அனைத்தும் தமிழிலேயே அமைந்திருந்தன.

தேவாரம் – தினந்தோறும் ஒலித்த தமிழ்

இராஜராஜனின் ஆட்சிக் காலத்தில், தமிழ் பதிகங்களான தேவாரத் திருமுறைகள் தினசரி கோவிலில் பாடப்பட்டன. தேவாரம் பாடிய மூவர் – சம்பந்தர், அப்பர், சுந்தரர் – ஆகியோரின் பதிகங்களைச் சேகரித்து தொகுத்து, தஞ்சைப் பெரியகோவிலில் வழிபாட்டு மரபாக அமைத்தார் இராஜராஜன். இதனால், அந்தக் காலத்தில் தமிழ் மொழி மத வழிபாட்டிலும், கலாசாரப் பாங்கிலும் உயர்ந்த நிலையை அடைந்தது.

திருப்பதியம் – தினந்தோறும் ஒலித்த தீந்தமிழ்

தேவாரப் பதிகங்களை திருப்பதியம் என்ற பெயரில் அழைத்து, அதை நாள்தோறும் பெரியகோவிலில் பாடுவதற்கு 48 பிடாரர்கள் நியமிக்கப்பட்டனர். மேலும், உடுக்கை வாசிப்பதற்காக ஒருவரையும், மத்தளம் வாசிப்பதற்காக ஒருவரையும் இணைத்து மொத்தம் 50 பேர் அன்றாடம் பாடல்களும் இசைகளும் கலந்து வழிபாட்டைச் சிறப்பித்தனர்.

கல்வெட்டு சான்று

தஞ்சைப் பெரியகோவிலில் காணப்படும் கல்வெட்டில் இவ்வாறு குறிப்பிடப்பட்டுள்ளது: “திருப்பதியம் விண்ணப்பஞ் செய்ய உடையார் ஸ்ரீராஜராஜத்தேவர் குடுத்த பிடாரர்கள் நாற்பத்தெண்மரும்… இவர்களிலே நிலையாய் உடுக்கை வாசிப்பான் ஒருவனும், நிலையாய் கொட்டி மத்தளம் வாசிப்பான் ஒருவனும் ஆக ஐம்பதின்மர்.” இது, அக்காலத்தில் தமிழ் வழிபாட்டு மரபுக்கு அளிக்கப்பட்ட அரசாணைத் தன்மையையும், இராஜராஜன் வழங்கிய ஆதரவும் உறுதிப்படுத்துகிறது.

அர்ச்சகர் – பிடாரர்களிலிருந்தே

அன்றாடம் தேவாரத் திருமுறைகளை இசையுடன் பாடிய பிடாரர்களிலிருந்து ஒருவரே பெருவுடையாருக்கான அர்ச்சகராக இருந்து, கருவறை லிங்கத்திற்கு பூஜை செய்தார் என்பது சிறப்பு. இதன் மூலம், இசை, பக்தி, வழிபாடு – மூன்றும் ஒன்றிணைந்து தினந்தோறும் தமிழ் வழிபாட்டின் பெருமையை வெளிப்படுத்தின. 

தமிழ் மரபின் சின்னமாக பெரியகோவில் 

தஞ்சைப் பெரியகோவில், கலை, கட்டிடக்கலை மட்டுமல்லாமல், தமிழ் மொழி மற்றும் பக்தி வழிபாட்டின் வளர்ச்சிக்கும் முக்கிய மையமாக இருந்தது. இராஜராஜ சோழனின் ஏற்பாடுகள் காரணமாக, தமிழ் மொழியின் பெருமை கோவில் வழிபாடுகளின் மையமாக மாறியது.

லங்கா4 (Lanka4)

(வீடியோ இங்கே அழுத்தவும்)

அனுசரணை