நெருக்கடியுடன் விளையாடுவது மிகவும் ஆபத்தானது!

மற்றும் கருத்தியல் கருத்துக்களை வெளிப்படுத்துபவர்கள் மற்றும் பாடத்தில் ஆர்வமுள்ளவர்கள், 
ஒரு குறிக்கோளைக் கொண்டிருப்பதன் அவசியம் மற்றும் இலங்கை எதிர்கொள்ளும் நெருக்கடியை சமாளிப்பதற்கான நடைமுறை வேலைத்திட்டம் மேலும் நாட்டை அராஜக நிலைக்கு ஆளாவதிலிருந்து மீட்பது தொடர்பில் நாட்டின் அரசியல் தலைவர்களை தெளிவுபடுத்தும் நோக்கில் இந்தக் கட்டுரையை எழுதியுள்ளேன்.

இந்த நெருக்கடியை முன்னரே முன்னறிவித்து, அது வெடிக்கும் முன்னரே அதைப் பற்றி விரிவாக எழுதிய ஒரு அரசியல் விமர்சகராக மற்றும் நெருக்கடியை சமாளிக்க எடுக்க வேண்டிய நடவடிக்கைகளை பரிந்துரைக்கவும்  நான் பார்க்கும் சூழ்நிலையின் யதார்த்தத்தை விளக்குவதற்கு நான் கடமைப்பட்டிருக்கிறேன் என்று உணர்கிறேன்.

மேலும்,  நாட்டின் அராஜகத்தை நோக்கிய சுழல் பயணம் ஒரு புதிய சுழலில் அதன் சுழல் தீவிரமடைந்துள்ள நேரத்தில் இந்தக் கட்டுரையை எழுதுகிறேன்.

 வெளிப்படையாகவே, இந்நிலைமை நாட்டிலுள்ள ஆட்சியாளர்களின் அல்லது எதிர்க்கட்சி அரசியல் கட்சிகளின் தீவிர கவனத்திற்கு வந்ததாகத் தெரியவில்லை.

நெருக்கடிக்கு முற்றுப்புள்ளி வைக்க பயனுள்ள எதுவும் செய்யப்படவில்லை என்ற உணர்வு சமூகத்தில் நீடிக்கும் வரை, நெருக்கடியானது நாட்டை அராஜகத்தை நோக்கித் தள்ளும்.

வினாத்தாள்கள் அச்சிட போதிய தாள்கள் இல்லாததால் பள்ளிகள் பருவத்தேர்வை நிறுத்தி வைக்கும் நிலைக்கு தள்ளப்பட்டுள்ளன.

தாள்கள் தட்டுப்பாடு காரணமாக லாட்டரி விற்பனையை லாட்டரி வாரியம் நிறுத்தி வைத்துள்ளது.

  பேப்பர் பிரச்னையால் மாதாந்திர பில்களை வழங்க முடியாத நெருக்கடியை மின்சார வாரியம் எதிர்கொண்டுள்ளது.

தெரிந்தோ தெரியாமலோ நாடு அராஜகத்தை நோக்கி செல்கிறது.

பிரபல பிரிட்டிஷ் தத்துவஞானி மற்றும் சமூக விமர்சகர் பெர்ட்ராண்ட் ரஸ்ஸல், சர்வாதிகாரத்தை விட அராஜகம் மோசமானது என்று கருதினார்.

நெருக்கடியால் மக்கள் மீது செலுத்தப்பட்ட அழுத்தம் மக்களை ஆக்ரோஷமாக செயல்பட வைத்துள்ளது.

நாடு அராஜகத்தை நோக்கி நகர்ந்து கொண்டிருக்கும் பிரச்சினையை அரசாங்கத் தலைவர்களோ எதிர்க்கட்சித் தலைவர்களோ பெரிதாக எடுத்துக் கொண்டதாகத் தெரியவில்லை.

நெருக்கடியைத் தீர்க்க உண்மையான மற்றும் நிலையான தீர்வுகளைக் கண்டறிவதைத் தவிரஇ நெருக்கடியுடன் விளையாடுவது மிகவும் ஆபத்தானது.

நிலுவைத் தொகை நெருக்கடியைத் தீர்ப்பதற்கு சர்வதேச நாணய நிதியத்திடம் ஆலோசனை மற்றும் கடன் நிவாரணம் பெறுவதற்கு அரசாங்கம் தாமதமாக முடிவு செய்திருப்பது சரியான அணுகுமுறையாகக் கருதப்படலாம்.

  தீர்வு காண்பது அவ்வளவு இலகுவாக இல்லாத கொடுப்பனவுச் சமநிலை நெருக்கடியின் அழுத்தத்தை உணர்ந்து விரைவில் இந்த முடிவை எடுத்திருந்தால்இ இலங்கை செலுத்த வேண்டிய விலை இவ்வளவு பெரியதாக இருந்திருக்காது.

காலங்காலமாக செயற்கையாக கட்டுப்படுத்தப்பட்டு வந்த நாணய மாற்று வீதம் திடீரென மிதக்க விடப்பட்டபோது, தவிர்க்க முடியாமல் பொருட்களின் விலையில் பாரிய அதிகரிப்பு ஏற்பட்டு மக்கள் மீது தாங்க முடியாத அழுத்தத்தை ஏற்படுத்தும்.

மக்கள் மீது சுமத்தியுள்ள சுமையைக் குறைக்க தேவையான நடவடிக்கைகளை எடுக்க வேண்டிய பொறுப்பு அரசாங்கத்திற்கு இருந்தாலும், அதைச் செய்வதற்குத் தேவையான மூலோபாயப் பார்வை அரசாங்கத்திடம் இல்லை.

இதனால், பொதுமக்கள் பெரும் அவதிக்குள்ளாகினர்.  அரசாங்கம் விஷயங்களை உணரும் விதத்தில் பெரும் குழப்பம் இருந்தது என்றே சொல்ல வேண்டும்.

 நீண்டகால சிறுநீரக நோயிலிருந்து இலங்கையை மீட்பது என்ற போர்வையில் இரசாயன உரங்கள் மற்றும் பூச்சிக்கொல்லிகளை இறக்குமதி செய்வதற்கு தடை விதித்ததன் மூலம் இலங்கையின் விவசாயத்திற்கு ஏற்பட்ட சேதத்தின் அளவு மிகப்பெரியது.

இவ்வளவு பெரிய தவறுகள் இருந்தபோதிலும், கொடுப்பனவு சமநிலை நெருக்கடியைத் தீர்ப்பதற்காக சர்வதேச நாணய நிதியத்தை அணுகுவது வேதனையான அனுபவமாக இருந்தாலும், ஜனாதிபதியும் அரசாங்கமும் எடுத்த சரியான முடிவாகக் கருதலாம்.

டொலர் பற்றாக்குறையை எதிர்கொண்ட போதிலும், டொலர் ரூபாய் மாற்று விகிதத்தை செயற்கையாக குறைந்த மட்டத்தில் வைத்திருக்க அரசாங்கம் மேற்கொண்ட முயற்சியில்இ டொலரின் அடிப்படையில் அதைத் தக்கவைக்க ஏற்பட்ட செலவு மிகப்பெரியதாக இருக்கலாம் என்பதில் சந்தேகமில்லை.

ஆனால் அந்த முட்டாள்தனமான மற்றும் அழிவுகரமான கொள்கையை நம்பி முன்னேறுவதை விட அதை கைவிடுவதே சரியானது.

இலங்கை எதிர்கொள்ளும் நெருக்கடியின் பல வெடிக்கும் அம்சங்களில் ஒன்றுதான் கொடுப்பனவு சமநிலை நெருக்கடி.

கொடுப்பனவுச் சமநிலை நெருக்கடியைச் சமாளிக்க சர்வதேச நாணய நிதியத்திடம் ஆலோசனைகள் மற்றும் கடன் வசதிகளைப் பெறுவதுடன், ஒன்றோடொன்று இணைந்திருக்கும் மற்ற நெருக்கடிகளையும் சமாளிக்க நாட்டின் உண்மையான மாற்றத்தை உருவாக்குவதற்கான சீர்திருத்தத் திட்டத்தை ஏற்றுக்கொள்வது இந்த நேரத்தில் நாட்டுக்கு தவிர்க்க முடியாத நிலை.

இது அரசாங்கம், பொது அமைப்புகள் மற்றும் பொதுமக்கள் மற்றும் குறிப்பாக சர்வதேச சமூகம் உட்பட அனைத்து அரசியல் கட்சிகள் மற்றும் குழுக்களால் ஏற்றுக்கொள்ளக்கூடிய திட்டமாக இருக்க வேண்டும்.

  நாடு எதிர்கொள்ளும் நெருக்கடியை சமாளிக்கவும், சமூக-அரசியல் அமைப்பு மற்றும் பொருளாதாரம் ஆகியவற்றில் உண்மையான மற்றும் ஆழமான மாற்றத்தை கொண்டு வருவதற்கு வழிவகுக்கும் ஒரு குறிப்பிட்ட காலக்கெடுவைக் கொண்ட ஒரு நடைமுறை திட்டமாக இது இருக்க வேண்டும்

ஒரு வேளை, தற்போது மக்களின் கடும் கோபத்தையும் எதிர்ப்பையும் தூண்டிவிட்ட அரசாங்கம், உத்தேச சீர்திருத்தத் திட்டத்தில் ஒரு பங்காளியாக இருக்க வேண்டும் என்ற எண்ணம், ஆத்திரமூட்டல், கடும் எதிர்ப்பு மற்றும் விவாதத்திற்கு காரணமாக இருக்கலாம்.

எனவே, நான் ஏன் அவ்வாறு கூற வேண்டும் என்பதை விளக்குவது பொருத்தமானது. முன்மொழியப்பட்ட சீர்திருத்தத் திட்டத்தின் நடைமுறை முன்னேற்றத்திற்கு, அதற்கு சட்டப்பூர்வ அங்கீகாரம் இருப்பது அவசியம், அதனால்தான் அரசாங்கம் அதில் பங்காளியாக இருக்க வேண்டும்.

எம்மிடம் இருப்பது இலகுவாகக் கவிழ்க்கக்கூடிய பாராளுமன்ற ஆட்சி முறையல்ல மாறாக கவிழ்க்க முடியாத ஜனாதிபதி முறைமை கொண்ட அரசாங்கம்.

கடுமையான குற்றங்களைச் செய்யும் ஜனாதிபதியை பதவி நீக்கம் செய்வதற்கான ஒரே வழியாகக் கருதப்படும் ஜனாதிபதியை பதவி நீக்கம் செய்வதற்குப் பொருந்தக்கூடிய நிபந்தனைகள், பதவியில் இருக்கும் ஜனாதிபதியை பதவி நீக்கம் செய்தாலும் நீக்க முடியாத வகையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன.

19வது திருத்தச் சட்டமோ அல்லது முந்தைய அரசாங்கத்தின் சீர்திருத்தத் திட்டங்களோ பதவி நீக்க நடவடிக்கையை முறைப்படுத்துவதற்கான பார்வையைக் கொண்டிருக்கவில்லை.

இறுதியில், ஜனாதிபதித் தேர்தலைத் தவிர, கடுமையான குற்றங்களைச் செய்யும் ஒரு ஜனாதிபதியைக் கூட அவரது பதவியிலிருந்து நீக்குவதற்கான முறையான மற்றும் நடைமுறை வழிமுறைகள் இல்லாமல் இலங்கை ஜனாதிபதி முறையை இது வரை பேணி வருகிறது. அடுத்த ஜனாதிபதித் தேர்தலுக்கு முன்னர் ஜனாதிபதியை பதவியிலிருந்து நீக்குவதற்கு வேறு முறையான நடைமுறை எதுவும் இல்லை.

அதன்படி, நம் நாட்டில் அரசியலமைப்பு சீர்திருத்த செயல்முறையின் பார்வை எவ்வளவு காலாவதியானது என்பதைப் புரிந்துகொள்வது எளிது? அரசியலமைப்பின் பிரகாரம், தற்போதைய ஜனாதிபதி பதவி விலகினாலும் கூட புதிய ஜனாதிபதியை தெரிவு செய்வதற்கான ஜனாதிபதி தேர்தல் நடத்தப்படாது. அவ்வாறான சந்தர்ப்பத்தில் ஜனாதிபதி பதவிக்கு பிரதமர் அல்லது பாராளுமன்ற சபாநாயகர் நியமிக்கப்படுவார். அரசாங்கத்திற்கு எதிரான நம்பிக்கையில்லாப் பிரேரணையில் அரசாங்கம் தோற்கடிக்கப்பட்டாலும் ஜனாதிபதி பதவியை இழக்கமாட்டார்.

நெருக்கடியை சமாளிக்க வடிவமைக்கப்பட்ட ஒரு திட்டத்தில் இந்த உண்மைகள் கணக்கில் எடுத்துக்கொள்ளப்பட வேண்டும். சீர்திருத்தத் திட்டத்தின் பங்காளியாக அரசாங்கத்தை ஆக்காவிட்டால், சீர்திருத்தங்களைச் செயல்படுத்த புதிய அரசாங்கம் ஆட்சிக்கு வரும் வரை காத்திருக்க வேண்டும்.

அடுத்த ஜனாதிபதித் தேர்தலுக்கு இன்னும் மூன்று வருடங்கள் உள்ளன; நெருக்கடி விரைவில் தீர்க்கப்படாவிட்டால் நாடு திவாலாகி அராஜக நிலைக்கு தள்ளப்படும் உண்மையான ஆபத்து உள்ளது. இவ்வாறானதொரு சூழ்நிலையில் நாடு காணப்பட்டால்இ அது இலகுவில் தீர்க்க முடியாத பாரிய அரசியலமைப்பு நெருக்கடிக்கு வழிவகுக்கும்.

ஊடகவியலாளர் விக்டர் ஐவன் எழுதிய கட்டுரையிலிருந்து...